Skoro trideset godina traje nerazumejevanje čak i osuda Partije rada u vezi njenog stava po nacionalnom pitanju i rata na prostoru bivše Jugoslavije i intervenciji NATO snaga.
Osuda dolazi od onih koji ne žele da prihvate stav PR po kome se korjen dešavanja devedesetih godina nalazi još u 1948. godini kada je jugoslovensko rukovodstvo odbacilo internacionalističku poziciju i prešlo na pozicije revizionizma stavljajući se u službu zapadnog imeprijalizma u blokovski podijeljenom svijetu. Tada je jugoslovensko rukovodstvo proleterski internacionalizam zemijenilo pozicijom opštejugoslovenskog nacionalizma, a koji je vremenom gubio svoju snagu, pretvarajući se u nacionalizam njenih republika.
Osuda dolazi od onih koji žele staviti u prvi plan zapadni imperijalizam, kao glavnog uzročnika raspada Jugoslavije i rata na njenim prostorima, ne prihvatajući stav PR da je raspad nastao prvenstveno iznutra, iniciran revizionističkim partijsko birokratskim rukovodstvima koji su postala otvoreni nacionalisti u borbi za moć, nesposobni da rješavaju probleme jugoslovenskog društva – njegovu političku i ekonomsku krizu koja je postala stalna.
Osuda dolazi od onih koji su nacionalizme na prostoru bivše Jugoslavije osudili i stavljali u isti koš, pod parolom – svi su nacionalistii isti, ne uzimajući u obzir konkrenti odnos snaga i planova pojedinih nacionalizama. PR je velikosrpski, a potom i velikohrvatski nacionalizam, označila kao glavne razbijače Jugoslavije. PR je odlučno branila i brani jedinstvo BiH kao zajednicu ravnopravnih naroda.
Osuda dolazi kako sa prostora bivše Jugoslavije tako i od pojedinih inostranih organizacija zbog stava PR da je intervencija našeg največeg neprijatelja – NATO alijanse bila u interesu jugoslovenskih naroda, jer je slomila kičmu militantnom velikosrpskom nacionalizmu, zustavilia rat i omogućila albanskom narodu na Kosovu da se oslobodi okupacije i pogroma.
Osuda dolazi i od oportunista raznih profila, što napadaju stav PR o potrebi stvaranja širokog narodnog i oružanog pokreta na Balkanu za borbu protiv imperijalizma, prije svega NATO okupatora i marionetskih režima.
I na kraju, osuda dolazi od onih koji stavljaju znak jednakosti između svih imperijalista od SAD-a, Rusije, Kine itd, dok PR zauzuma stav da Treći svjetski rat već traje u raznim oblicima. U interesu je proleterskih masa svijeta poraz zapadnog imperijalizma kako bi se milionske mase lakše obračunale sa ruskim, kineskim i ostalim imperijalistima.
PR će nastaviti ideološku borbu u odbrani svojih stavova po pitanju dešavanja na prostorima bivše Jugoslavije. Takođe, PR će pojačati svoje napore u propagiranju stava o potrebi jačanja ideje o Balkanskom pokretu otpora.
No, PR če takođe odlučno napasti, kao svakog klasnog neprijatelja, sve one koji mašu lažnom crvenom zastavom u ime komunizma, jer su to renegati u službi postojećih odnosa i ispostave samih režima, pojedinih imperijalista ili globalističke profiterne.
PR će i dalje činiti sve što je u njenoj moći da ispunjava svoju internacionalističku obavezu u doprinosu pobjede komuniza nad svijetom diktature kapitala.