Najnoviji rat protiv kurdskog naroda i pokušaj njegovog stavljanja u još teži položaj, proizvod je više složenih, često i protivrječnih uzroka i okolnosti.
Položaj kurdskog naroda se može posmatrati u okviru globalnog položaja mnogih naroda koji su potpali pod ropstvo i nisu uspjeli do danas da dođu do nacionalnog oslobođenja. Prepreka tome je svakako izuzetno složeni položaj u kome se nalazi najmnogobrojniji narod na svijetu koji nema svoju državu, odnosno što je podeljen između nekoliko država.
To je ta prva prepreka na putu njegove borbe za nacionalno oslobođenje. Taj položaj kurdskog naroda u Turskoj, Siriji, Iranu i Iraku dodatno otežava karakter tih režima, a koji su manje ili više reakcionarni.
Još moćnija prepreka je to što je položaj kurdskog naroda i samih država Bliskog Istoka uvjetovan globalnim sukobom imperijalističkih sila. Kurdski narod se trenutno našao u jednoj od samih gorućih tačaka Trećeg svjetskog rata koji uzima sve više maha.
Moć i jedinstvo koju je kurdski oružani pokret izgradio kroz dugotrajnu borbu se danas nalazi na ozbiljnom istorijskom ispitu. Posebno se to odnosi za započetu revoluciju u Rožavi koja ima istorijski značaj, ne samo za nacionalno oslobođenje kurdskog naroda, nego i za oslobođenje drugih naroda Bliskog Istoka i šire, jer u sebi sadrži klicu novih društvenih odnosa koji svojom univerzalnošću podstiču ostale mase ka svjetskoj revoluciji. Odbrana započetih revolucionarnih procesa u Rožavi ruši osnove svih reakcionarnih režima na Bliskom Istoku. Zato će ovi režimi aktivno i uz prećutnu saglasnost najmoćnijih imperijalista činiti sve da ovaj proces u korjenu sasjeku, po cijeni masakra nad kurdskim narodom.
Zato najnoviju agresiju Turske protiv kurdskog naroda ne treba posmatrati samo kroz imperijalističko potkusurivanje malim narodima i kroz narasle imperijalne ambicije turskog režima, odnosno njegove pokušaje rješavanja unutrašnjih protivrječnosti, već prvenstveno kroz odnos revolucije i kontrarevolucije.
Bez obzira kako će se dalje odvijati događaji, „revolucionarni duh je već pušten iz boce“. Svjetske potlačene mase su se pokrenule i njihovu borbu više ništa ne može zaustaviti.
Ispod vidljivog plašta beskompromisne borbe imperijalista za sirovine, teritorije, tehnologije i kontrolu masa, odvija se novi revolucionarni proces protiv kapitalizma, a iskustvo masa stečeno u Rožavi je nesumnjivo snažan podsticaj tom procesu. Najnovije pobune masa npr. u Iraku i Ekvadoru, ponovo pokazuju da je klasna borba majka svih otpora i pobuna i da se kroz nju prevazilaze sve nametnute religijske, nacionalne i druge podjele, koje su ih sputavale u njihovoj borbi. Da sa njome jača i učvršćuje se opšti otpor i izaziva najagresivnia reakcija kapitalističkih režima. A na otvorene agresije protiv revolucije, kakva je i ovaj pohod turske soldateske, treba odgovarati kao nekada u Španiji – internacionalnom solidarnošću.
Dići glas protiv rata i agresije na pojedine narode je obaveza svakog slobodumnog čovjeka.
Biti sa masama gdje one protestuju, traže ili brane svoja prava i sukobljavaju se sa silama kapitalističkih režima je očekivani zadatak svakog klasnog aktiviste.
A voditi organizovanu borbu protiv sila rata i okupacije, za odbranu naroda i pobjedu potlačenih masa životni je izbor svakog revolucionara.
Za nacionalno i socijalno oslobođenje kurdskog naroda!
Za antikolonijalni i antiimperijalistički otpor!
Smrt kapitalizmu!