I
Uragan Katrina koji je opustošio jug SAD je razotkrio svu bedu i licemerje društvenih odnosa koji vladaju u ovoj zemlji i zemljama koje su pod njenom kontrolom. Rasizam i socijalna diskrimanacija koje su iskazane na primeru stradanja najsiromašnijih slojeva stanovništva u Nju Orleansu, centru kulture američkih crnaca, kao i rasulo koje je nastalo usled pljački i nasilja pokazuju da kapitalističko društvo, kakvo je američko, kida sve oblike solidarnosti među ljudima. Metež koji je nastao posle nesreće imperijalistička vlada želi da spreči na njoj svojstven način: pucaj da ubiješ!
II
Pokret nepalskih maoista i maoisti iz indijske države Čatisgar su doneli odluku o ujedinjenju i zajedničkoj borbi. U objavljenom saopštenju ovih pokreta ističe se da im je osnovni cilj borba za socijalizam i komunizam u njihovim zemljama. Partija rada je u svojim političkim analizama isticala da je od suštinske važnosti za gerilski pokret u Nepalu da svoju borbu poveže sa revolucionarnom borbom u Indiji. To će u perspektivi biti od velikog značaja i za jačanje revolucionarne svesti i kod kineskih masa. Posebno treba imati u vidu nastojanje SAD da se u globalnom nadmetanju sa Kinom približi reakcionarnom indijskom režimu.
III
Američki okupator je nemoćan da se izbori sa krizom koju je izazvao u Iraku. Ovoj zemlji preti faktička podela na tri dela omežena etničkim i konfesionalnim granicama. Pokret otpora je dostigao novi kvalitet – od podmetnutih bombi prešlo se na fazu napada u grupama na policijske i vojne ciljeve.
IV
Sposobnost islamista da ugroze imperijalističke metropole poslužila je kao izgovor imperijalistima za dalju fašizaciju koja se ubrzava. Masovno se uskraćuju prava, imigranti se proteruju, hapse, organizuju se tajna suđenja, što je samo korak od logora. Ujedno, opšta kretanja i raspoloženja u Evropi govore o napuštanju tzv. osnovnih vrednosti zapadne demokratije.
V
Borba kudrskog naroda je od suštinskog značaja za razvoj revolucionarnog pokreta u Turskoj. Partija rada smatra da će imperijalisti učiniti sve da bi ojačali reformističku struju služeći se kombinovanjem jačeg vojnog pritiska i nuđenjem određenih ustupaka od strane turskog režima. Istovremeno, Turska koristi opštu slabost imperijalista za jačanje svojih pozicija u regionu, kao i za dobijanje što više ustupaka od SAD i Evrope. Partija rada smatra da je objedinjavanje turskihkomunističkih partija u jedinstveni revolucionarni pokret pitanje koje turski i kurdistanski revolucionari u skorijoj budućnosti moraju staviti na dnevni red.
VI
Po prvi put, posle dužeg perioda oseke i idejne konfuzije u balkanskim zemljama se javljaju sve snažnije inicijative za povezivanjem i zajedničkim nastupom komunističkih partija u borbi protiv imperijalizma. Balkanska konferencija u Solunu i nastavak međusobnih kontakata između partija koje često imaju različita mišljenja o mnogim pitanjima, pokazuje da opšte okolnosti više ne dozvoljavaju partijama da se bave pitanjima koja su istorijski prevaziđena. Partija rada smatra da prevazilaženje sektaške isključivosti i istovremeno odlučna borba za izgradnju jedinstvene revolucionarne platforme na Balkanu jesu pitanja kojima treba da se posvete partije balkanskog regiona.