Militarizacija i okupacija Evrope od strane SAD se nastavlja nesmanjenom žestinom. Vojni budžet Evrope se višestruko uvećava. SAD i NATO gomilaju trupe i opremu na granici sa Rusijom. Malograđanska Evropa je uplašena od Rusije, a sve više i od SAD. Zato malograđni sve više podržavaju fašističke ideje i fašiste po Evropi koji preuzimaju vlast, željni da naprave „istorijski revanš“. Rusija se dodatno militarizuje i naoružava. I sve zemlje užurbano kupuju oružje i opremu, uglavnom od SAD i Rusije. Tako ove dvije vojno najmoćnije imperijalističke sile u krizi zarađuju ogromne profite, dok Kina i ostali imperijalisti takođe žele da uđu u taj krug vojne profiterne. Kroji se neka nova mapa imperijalne podjele svijeta, a što znači da opadanje moći najmoćnije imperije, u ovom slučaju SAD, neće proći bez mora krvi i ratova. To potvrđuju i svakodnevne nove tačke sukoba koje prijete opštim svjetskim ratom.
Sudbina mira ili rata na Balkanu je u direktnoj zavisnosti od odnosa SAD i Rusije, bolje reći od snage imperijalnih saveza “Zapada” i “Istoka”, i njihovog odnosa na globalnom planu, odnosno sučeljavanja i zauzetosti sukobima na drugim tačkama planete. I trenutno je, u vezi sukoba na Balkanu, samo još pitanje “kojem će se carstvu privoljeti Turska”. Ukoliko se nastavi politika modernog fašizma i „pohoda na Rusiju“, rat na Balkanu je sasvim izvjestan. Rat kao nastavak politike zapadnih imperijalista radi ujedinjenja Evrope pod modernim fašizmom, odnosno i izazivanja i sukoba od strane ruskog imperijalizma na tačkama van njihove teritorije. Fašisti Evrope i Balkana će priželjkivati imperijalistički rat, a malograđani neku novu „gvozdenu zavjesu“ i da ih čuva neka čizma od svih „zala“.
Gdje su u svemu tome ogromne i većinske mase obespravljenih? Da li se od ratnih bubnjeva može čuti i njihov glas – glas vapaja za mir u želji za nekim drugim, pravednijim svijetom?
Taj glas se neće čuti, ne samo zato što je još vrlo slab, već što niko od moćnih ne želi da ga sluša. Oni namjeravaju da te milione ljudskih jedinki koriste kao svaki potrošni materijal – kao robu koju treba iskoristiti. Zato će oni i dalje nastaviti da te mase povremeno huškaju jedne na druge, koristeći prvenstveno prisutna nacionalna i vjerska osjećanja kao sredstvo za izazivanja međunacionalne i vjerske mržnje, pojavljujući se kao opšti pomiritelji, bolje reći savremeni okupatori, za namicanje ogromnih profita – ratnih ili “razvojnih”, njima je svejedno.
Da li je moguće da ojača ideja organizovanog otpora na prostoru Balkana?
U ovom istorijskom trenutku razmišljati o bilo kakvom otporu imperijalnim moćnicima i njihovim režimskim slugama, koji nam predstavljaju da su “umrežili” skoro cio svijet, naizgled je suluda ideja. Ali to je samo posljedica projekcije njihovog svijeta koji je putem masovnih medija nametnut kao jedini mogući svijet. Međutim, sve više se u samoj praksi pokazuje da taj svijet diktature kapitala ne samo da je prevaziđen, nego i nemoguć. U njegovoj nemogućnosti daljeg razvoja, odnosno njegovoj mogućnosti uništenja čovječanstva se i krije klica tog budućeg čovječanstva.
Narodi Balkana zbog sopstvenih tragičnih iskustava iz proteklog perioda ne žele nove ratove. Zato je govoriti o stvaranju Balkanskog pokreta otpora u ovom trenutku sveopšteg odnosa klasnih snaga i raspoloženja masa izgleda preuranjeno i čak kontraproduktivno. No, mi smo naučili jedno – „kada jedna ideja, bilo progresivna ili reakcionarna, obuhvati mase, postaje materijalnom silоm“. Obespravljenim masama danas i ništa ne preostaje nego da prihvate ropstvo ili vode aktivnu kampanju protiv sveopšte militarizacije, fašizacije i imperijalističkog rata. Da sprovode mobilizaciju svih masa koji su protiv novih okupacija pod imperijalističkom čizmom i svijeta diktature kapitala. Da ta mobilizacija masa izađe iz parcijalnih klasnih bitaka u okvirima samog sistema, s ciljem rušenja osnova samog sistema. Da se postavi jasno razgraničenje onih koji su za diktautru kapitala i onih koji su za diktaturu obespravljenih masa protiv te diktature.
Borci za slobodu su već stvoreni na prostoru Balkana. Trebaće samo još malo vremena da oni u samoj praksi počnu organizovano ostvarivati ideju Balkanskog pokreta otpora.
Mir među narodima – rat među klasama!
Balkanskim pokretom otpora!