PR je od svog osnivanja podržavala pravednu borbu albanskog naroda na Kosovu za svoje pravo na samoopredeljenje.
Posle intervencije NATO pakta došlo je do sloma militantnog velikosrpskog nacionalizma i stavljanje Srbije i Kosova pod dominaciju zapadnih imperijalista.
Političke elite u Beogradu i Prištini i dalje koriste tzv. albansko pitanja za ostvarenje svojih unutarpolitičkih ciljeva. Nepriznavanjem Kosova kao samostalne države režim u Beogradu koristi kao razlog da nezadovoljstvo masa u Srbiji stalno usmerava u drugom pravcu, povremeno raspirujući nacionalističku mržnju, kao i da na tom pitanju dobije što veće povlastice od zapadnih imperijalista. Krajnji cilj režima u Beogradu nije da povrati dominaciju nad Kosovom, jer zna da je to nemoguće, već da izgradi što povoljniju poziciju na Balkanu. Zamrzavanje postojećeg stanja u odnosima sa Kosovom i odugovlačenje u uspostavljanju potpunih odnosa između dve države je, po proceni režima u Beogradu, karta koja na duže staze može biti od koristi za njih.
Politička elita na Kosovu je svesna da je rešavanje odnosa sa Srbijom dug proces i da im takva situacija u suštini odgovara, jer albanske mase će teže krenuti u otvorenu pobuni protiv marionetske vlasti, i svojoj borbi dati klasni i antiimperijalistički karakter, dokle god postoji pretnja od Srbije. Međutim, teška ekonomska situacija na Kosovu, sve veće nezadovoljstvo u masama, kao i spoljni u unutrašnji pritisci određenih snaga, primoravaju vlasti u Prištinu da preduzme korake na uspostavljanju potpune kontrole nad celokupnom teritorijom Kosova i naprave iskorake iz statusa protektorata.
Marionetski vlasti u Beogradu i Prištini nemaju vojne snage za neke radikalnije poteze, pogotovo bez saglasnosti svojih mentora. Nikakvi veći sukobi i destabilizacija regiona nisu u ovom trenutku i interesu zapadnog imperijalizma, jer bi bilo kakva eskalacija nasilja vodila otvaranju mnogih pitanja na Balkanu, a što bi u krajnjem ishodu moglo voditi gubljenju pozicije zapadnog imperijalizma u ovom regionu.
Srpske i albanske mase, preokupirane svakodnevnim životnim problemima, nisu spremne ni na kakve sukobe i otvorene su za saradnju. Međutim, postojeće nezadovoljstvo masa u srpskom i albanskom narodu ne može iskoristiti revolucionarni subjekat koji je slab. Nacionalistička ineoliberalna svest u masama trenutno preovlađuju nad demokratskom proleterskom svesti. Svaka pojava i jačanje proleterske svesti, kroz otpor uspostavljenim klasnim odnosima, u startu se minimizira i razbija od strane struktura vlasti, vladajuće kapitalističke klase, potkupljenih sindikata i medija koji su u njihovim rukama. No kriza imperijalizma svakim danom dovodi do jačanja i fašizma i antifašizma na teritoriji cele Evrope. Od mogućnosti imperijalizma da zavede fašizam u Evropi, kao i snage ruskog imperijalizma da ojača svoje prisustvo u Srbiji, zavisi i priroda budućih odnosa između Srbije i Kosova, odnosno na području celokupnog Balkana.
PR smatra da se zajedništvo među albanskim i srpskim narodom ne može graditi u uslovima diktature krupnog finansijskog kapitala, odnosno ono se može graditi samo porazom imperijalizma na Balkanu.
PR je za mir i protiv sukoba između albanskog i srpskog naroda. Odlučno je protiv fašističkih hordi na Kosovu instruiranih od strane beogradskog režima, kao i onih snaga u albanskom narodu koji rešenje nacionalnog pitanja albanskog naroda vide kroz stvaranje etničke države na «albanskom etničkom prostoru».
PR podržava pravo naroda Kosova da se izjasne s kim i kako ce živeti, odnosno da li ce to biti u okviru samostalne države Kosovo, ujedinjenog sa Albanijom ili u zajednici balkanskih naroda. Ali PR je za ravnopravni status svih naroda na Kosovu. To se ne može ostvariti u uslovima sadašnje marionetske vlasti na Kosovu, mešanjem beogradskog režima u prilike na Kosovu i protektoratom imperijalista. To se može ostvariti samo radikalnom promenom društvenih odnosa u Srbiji i na Kosovu.
Parola – «svi Albanci u jednu državu» isto je tako fašistička i pogubna za albanske mase, kao što je to u praksi pokazao velikosrpski poklič – «svi Srbi u jednu državu».
Za ravnopravnost i bratstvo albanskog i srpskog naroda!
Za zajednicu balkanskih naroda!
Živeo antiimperijalistički pokret naroda Balkana!